Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3525 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 6167 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Bakırköy 1. Aile Mahkemesi TARİHİ :26.11.2010NUMARASI :Esas no:2009/866 Karar no:2010/949Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davası ile "alacak ve ziynet eşyasının iadesine" ilişkin davanın birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (kadın) tarafından, birleştirilen (ziynet ve alacağa ilişkin) dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-karşı davalı (kadın)'ın nakit paraya ilişkin temyiz itirazları ile ziynetlere ilişkin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Davalı vekili, birleşen davaya verdiği 7.5.2009 tarihli cevap dilekçesinde; "..davacıya düğünde 7 adet 22 ayar üçlü burma, 5 adet 14 ayar ve 3 adet 18 ayar bilezik, kolye, bilezik, küpeden oluşan 22 ayar set, 1 adet tam Cumhuriyet altını ve 50 adet çeyrek altın takıldığını, bu takıların evlilikleri süresince müvekkili ile davacı tarafından birlikte bozdurulduğunu ve evin ihtiyaçları için harcandığını, davacının, altınları bozdurması için rıza gösterdiğini..." bildirmiştir. Bu beyan, beyanda gösterilen altınların varlığını kabul niteliğindedir. Davalı vekili takıların evin ihtiyaçları için bozdurulduğunu ifade ettiğine göre, bunların davalı tarafından bozdurulduğunda da bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davacıya düğünde takılan mücevherler ona hediye edilmiş sayılır ve onun malıdır. Kadının rızasıyla da olsa bunların davalı tarafından bozdurulup sarfedilmesi, kadın tarafından kocaya geri istenmemek üzere verildiği, iddia ve ispat edilmedikçe kocayı iade borcundan kurtarmaz. Davalı, davacıya ait takıların geri istenmemek üzere kendisine verildiğini ispat edememiş, bu yönde bir kanıt getirememiştir. Öyleyse cevap dilekçesinde varlığı kabul edilen ziynetler hakkındaki talebin kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.SONUÇ:Temyiz eden hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.