Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3276 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 16603 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Tekirdağ Aile MahkemesiTARİHİ :26.04.2012 NUMARASI :Esas no:2010/598 Karar no:2012/337Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmaya karar verilmişse de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davalının ailesinin evliliğe müdahale etmesine sessiz kaldığı, eviyle ilgilenmediği ve sık sık ailesinin yanına gitmesine karşılık; davacının da eşine hakaret ettiği, şiddet uyguladığı, müşterek evin kilidini değiştirmek suretiyle eşini eve almadığı, birlik görevlerini yerine getirmediği ve ayrılık süresince arayıp sormadığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya sebep olan olaylarda her iki taraf da kusurlu olmakla birlikte, davacı koca daha ağır kusurludur. Hal böyle iken mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de, evlilik birliği ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek temelinden sarsılmış, davalı bakımından da korunmaya değer bir yarar kalmadığından Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesine göre verilen boşanma kararı sonucu bakımından doğru olup, hükmün gerekçesinin değiştirilmek suretiyle onanmasına (HUMK md. 438/son) ve davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2-Yukarıda birinci bentte açıklandığı üzere boşanmaya neden olan olaylarda davacı koca daha ağır kusurlu olduğu ve davacı kocanın boşanmaya sebep olan kusurlu davranışları aynı zamanda davalı kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğundan davalı kadın yararına uygun miktarda maddi (TMK md. 174/1) ve manevi (TMK md. 174/2) tazminat verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple hüküm gerekçesinin değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.