MAHKEMESİ :Bafra 2. Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :08.09.2009NUMARASI :Esas no: 2006/177 Karar no:2009/482Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan 22.02.2011 gününde duruşmalı temyiz eden davalı-karşı davacı M.İ.ile vekili Av. Y.Ş.geldiler. Karşı taraf temyiz eden davacı-karşı davalı S.İ. ile vekili gelmediler. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara, bozmaya uygun işlem ve araştırma yapılmış olmasına, delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmamasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Davaya konu edilen taşınır ev eşyalarının eşlerden hangisine ait olduğu kanıtlanamamıştır. Bu durumda Türk Medeni Kanununun 222/2 maddesi uyarınca mevcut eşyalarının cins ve nitelikleri belirtilerek bunların eşlerin paylı mülkiyetinde olduğunun tespiti ile yetinilmesi gerekirken; ortaklığın giderilmesi sonucunu doğurur şekilde bedeline hükmedilmesi doğru olmamıştır.3-Katkı alacağına yönelik temyiz itirazlarına gelince;Davacı-davalı kadın, davalı-davacı koca adına kayıtlı olan 84 ada 6 parsel nolu taşınmaza ve otomobile katkısı nedeniyle fazlaya dair haklarını saklı tutarak katkı alacağı istemiştir.Toplanan delillerden, davaya konu 84 ada 6 nolu parsel zemininin kocanın babasına miras yolu ile kaldığı, binanın kaba inşaatının kocanın babası tarafından yapıldığı, bu kısımda davacı-davalı kadının katkısının bulunmadığı; kaba inşaattan binanın tamamlanmasına kadar olan bölümünün ise; kocanın babasının katkısı ve tarafların ortak katkısı ile gerçekleştiği; dava konusu otomobilin ise kocanın daha önce sahip olduğu araçların satılması ve tarafların ortak katkısı ile edinildiği, kadının 1992 yılından itibaren hemşire, kocanın ise 1997 yılındın itibaren şoför olarak çalıştığı, kadının gelirinin daha fazla olduğu; davaya konu ev ve otomobilin taraflar arasında mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinildiği (743 sayılı TKM.md.170) anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında; evin seçimi, eş ve çocukların geçimlerinin sağlanması yükümlülüğünün kocaya ait olduğu (743 sayılı TKM.md.152) gözetilerek, açıklanan ilkeler doğrultusunda davacı-davalı kadının yapmış olduğu katkı oranının belirlenip, bu oranın dava tarihindeki değerlerle çarpılıp sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün; yukarıda 2 ve 3.bentlerde açıklannan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre katkı alacağına yönelik diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan yönlerinin ise yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.