MAHKEMESİ :Elazığ 2. Aile MahkemesiTARİHİ :30.12.2010 NUMARASI :Esas no: 2010/229 Karar no:2010/791Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından, kocanın kabul edilen boşanma davası, davacı koca tarafından ise nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Davacı kocanın katılma yoluyla temyizinin harcı ve kaydı bulunmadığından incelenmesine yer olmadığına,2-Toplanan delillerden; davalı kadının davacı kocanın önceki eşinden olma ergin çocuklarına hakaret ettiği iddia edilen olayın 2009 yılı yaz ayında gerçekleştiği bu olaydan sonra ise evlilik birliğinin davanın açılmasına kadar devam ettirildiği; böylece bu olayların davacı koca tarafından affedildiğinin en azından hoşgörüyle karşılandığının kabulü gerekir. Affedilmiş veya hoşgörüyle karşılanmış olaylar boşanma nedeni olarak kabul edilemez.Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı kadın yararına BOZULMASINA, davacı kocanın temyiz itirazlarının ise yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davalı kadına geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.