Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2713 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 16486 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Kartal 3. Aile MahkemesiTARİHİ :22.03.2012 NUMARASI :Esas no: 2011/1001 Karar no:2012/309Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Mahkemece, boşanma sebebinin gerçekleştiği kabul edilerek tarafların Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi gereğince boşanmalarına karar verilmiş, bu kararı davacı temyiz etmiştir.Davacı vekili temyiz dilekçesinde “ayrılığa karar verilmiş olsaydı bir araya gelme olasılığının mevcut olduğunu” ileri sürerek ayrılık kararı verilmek üzere hükmün bozulmasını talep etmiştir. Boşanma sebebi ispatlanmış olursa, hakim boşanmaya veya ayrılığa karar verebilir. (TMK. m. 170/1) Dava ayrılığa ilişkin ise boşanmaya karar verilemez. Şu halde, dava boşanmaya ilişkin ise, sebebin ispatlanmış olması koşuluyla ıslaha gerek bulunmaksızın, hakimin boşanma yerine ayrılığa karar vermesi mümkündür. Dava ayrılığa ilişkin ise, ıslah edilmeden boşanma kararı verilemeyecektir. Yasal düzenleme böyle olunca davacı, her aşamada davasını ayrılığa hasredebilir. Böyle bir talep halinde de ayrılık kararı verilebilmesi için “ortak hayatın yeniden kurulması olasılığının mevcut olup olmadığına” bakılmaz, boşanma sebebinin ispatlanmış olması yeterlidir. Temyiz dilekçesi, ayrılık kararı verilmesi isteğine ilişkin olduğuna göre, bu yönde hüküm tesis edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.