Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2676 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20181 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Gaziantep 1. Aile MahkemesiTARİHİ :14.05.2013NUMARASI :Esas no: 2011/1016 Karar no:2013/362 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından kusur belirlemesi, tazminat talepleri ile yoksulluk nafakası talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Mahkemenin de kabulünde olduğu üzere, davalı kocanın boşanmaya neden olacak kusurlu bir davranışının kanıtlanamadığı, davacı kadına yüklenen güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu hususunun da ispatlanamadığı gibi, bu yöndeki davalı tanık ifadelerinden sonra taraflar arasındaki evlilik birliğinin devam ettiği, dolayısıyla davacı ve davalının kusurlu eylemlerinin bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, davacı tarafından açılan boşanma davasının reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile kabulü doğru bulunmamıştır. Ancak, hükmün bu bölümü temyiz edilmediğinden bu yönde bir bozma yapılmamış, yanlışlığa işaret etmekle yetinilmiştir. 2-Temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince;a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlar?? yersizdir. b-Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. (TMK.m.175) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kadının daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davacı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, oybirliğiyle karar verildi.