MAHKEMESİ :İzmir 2. Aile MahkemesiTARİHİ :30.11.2010NUMARASI :Esas no:2009/870 Karar no:2010/1019Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davacı-davalı kocanın eşine karşı süreklilik gösteren fiziksel şiddet uygulama davranışı içinde bulunduğu, davalı-davacı kadının da eşine hakaret ettiği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı-davalı koca da dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine ve taraflar arasında gerçekleşen olayların yıkıcı etkisi karşısında evliliğin devamında bir yarar kalmadığının anlaşılmasına göre, boşanmaya davacı-davalı kocanın davası da kabul edilerek (TMK.md. 166/2) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.SONUÇ:Davacı-davalının temyiz itirazının kabulü ile hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalı-davacı kadının boşanma davası ve fer'ilerine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.