Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 26346 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 13150 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Eskipazar Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :17.04.2013NUMARASI :Esas no: 2012/51 Karar no:2013/28 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı (kadın) tarafından, velayete ilişkin düzenleme, nafakalar, tazminatların miktarları ve vekalet ücreti yönünden; davalı (koca) tarafından ise kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafaka ile bunların miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı (kadın) yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK.md.174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. 3-Davacının boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiş ve lehine yoksulluk nafakası tayin edilmiştir. Herhangi bir geliri ve malvarlığı bulunmayan, bu sebeple lehine yoksulluk nafakasına hükmedilmiş bulunan tarafın dava süresince babalarının yanında bulunan ve velayetleri de babaya bırakılan müşterek çocuklar için tedbir ve iştirak nafakası ile sorumlu tutulması doğru bulunmamıştır. 4-Davacının tazminatlar için faiz talebi bulunmamaktadır. İstek olmadan re’sen faize hükmedilemez. Bu husus nazara alınmadan, hüküm altına alınan tazminatlara yasal faiz yürütülmesine karar verilmesi de doğru olmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle davacı (kadın) yararına, (4.) bentte gösterilen sebeple de davalı (koca) yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.