Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 2626 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20454 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Sakarya 2. Aile MahkemesiTARİHİ :02.05.2013 NUMARASI :Esas no:2012/182 Karar no:2013/304 Taraflar arasındaki "boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (koca) tarafından kusura ilişkin gerekçesi, davalı lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Mahkemece; "davacı tarafından açılan boşanma davasının reddine, karşılık davacının açtığı boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına" karar verilmiştir. Davalı tarafından açılan bir karşı dava mevcut değildir. Davalı vekili, davaya cevap dilekçesi vermiştir. 16.04.2012 tarihli cevap dilekçesinde "boşanma kararı verilmesini" istemiş olması, açıkça karşı dava açıldığı belirtilmedikçe, bu dilekçeye karşı dava vasfını kazandırmaz. Hakim, iki taraftan birinin talebi olmaksızın kendiliğinden bir davayı inceleyemez ve karara bağlayamaz (HMK. md. 24/1). Bu yön temyiz sebepleri içinde yer almasa bile, mevcut olmayan bir dava hakkında hüküm kurulması kanunun açık hükmüne aykırılık oluşturur (HUMK. md. 439/2). Bu husus nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer yönlerin incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.