Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2617 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20377 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Manisa 2.Aile Mahkemesi TARİHİ :16.07.2013 NUMARASI :Esas no:2012/819 Karar no:2013/481 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (koca) tarafından kadına verilen yoksulluk nafakası ve müşterek çocuklar için takdir edilen iştirak nafakalarının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı kocanın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2- Boşanmaya sebep olan olaylarda, mahkemenin de kabulünde olduğu üzere, davalı kadın tam kusurludur. Tam kusurlu davacı kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilemez. Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi koşulları oluşmamıştır. Davacı kadının yoksulluk nafakası isteminin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulü bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ :Temyiz edilen hükümün yukarda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin yukarda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.