Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 25619 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15373 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Beyşehir Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :25.03.2014NUMARASI :Esas no:2012/261 Karar no:2014/224 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından; tazminat miktarları ile ziynet alacağı talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı (kadın) yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK md.174/1) ve manevi (TMK md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır. 2-Toplanan delillerden; davacı kadına ait ziynet eşyalarının davalı tarafından bozdurulup ev alımında kullanıldığı, daha sonra bu evin koca tarafından satılıp, kocanın borçlarının ödendiği anlaşılmaktadır. Bozdurulan ziynet eşyalarının rıza ile ve iade şartı olmaksızın verildiğini davalı koca ispatlamak zorunda olup, davalı koca bu durumu ispat edemediğinden dava konusu ziynet eşyalarını kadına iade ile mükelleftir. Gerçekleşen bu durum karşısında, davacı kadının ziynet eşyasına yönelik davasının kabulü gerekirken reddi doğru olmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle tazminatlar ve ziynet eşyası alacağı yönünden BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.