Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 25132 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6710 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İstanbul Anadolu 2. Aile MahkemesiTARİHİ :13.12.2013NUMARASI :Esas no:2013/990 Karar no:2013/923 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, taraflarca; çocuk ile davalı baba arasında düzenlenen kişisel ilişki yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 09.12.2014 günü duruşmalı temyiz eden davacı F. L. D. vekili Av. M. Y. ve karşı taraf temyiz eden davalı M.. D.. ve vekili Av. N. A.. K. geldiler. Davalı vekili Av. N. A. K.: “Şu anda çocuk iki yaşını bitirdiği için biz temyizimizden feragat ediyoruz.” dedi. Huzurda bulunan davalı asil: “Vekilimin beyanına ben de iştirak ediyorum.” dedi. Beyanları okundu, imzaları alındı. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Davalı ve vekili, murafaa sırasında temyiz taleplerinden feragat ettiklerini bildirdiklerinden davalının temyiz talebinin vaki feragat sebebiyle reddine karar verilmesi gerekmiştir. 2-Davacının temyizine gelince; Tarafların "anlaşmış olmalarına" dayanılarak Türk Medeni Kanununun 166/3. maddesi gereğince boşanmalarına karar verilmiş, 03.07.2013 doğumlu müşterek çocuğun velayeti davacı anneye bırakılmıştır. Taraflar çocukla babası arasında kişisel ilişki tesisini mahkemenin takdirine bırakmışlardır. Çocuk hüküm tarihinde altı aylık olup, emzirme dönemindedir. Mahkemece tesis edilen kişisel ilişki, çocuğun yaşına ve gelişimine uygun değildir. Kişisel ilişki tesis edilirken, çocuğun sağlık, eğitim ve ahlak bakımından yararları esas alınmalıdır (TMK md. 182/2). O halde, boşanma kararının tarafların anlaşmalarına dayanılarak verildiği de dikkate alınarak, bu yaştaki çocukla davalı baba arasında kişisel ilişkinin ne şekilde tanzim edileceği konusunda tarafların beyanları alınarak ve çocuğun yararları gözetilmek suretiyle yeniden düzenleme yapılmak üzere kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, davalının temyiz talebinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, duruşma için taktir olunan 1.100,00 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.