Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 2499 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 4993 - Esas Yıl 2011
MAHKEMESİ :Sorgun 1. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi TARİHİ :09.06.2010NUMARASI :Esas no:2009/287 Karar no:2010/195Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle dava, Türk Medeni Kanununun 166/4. maddesinde yer alan "fiili ayrılık" sebebine dayanmakta olup, boşanma kararının bu hüküm çerçevesinde verilmiş olmasına, davacının, davalı kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde bir eyleminin ispatlanmamış bulunmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. 2-Davacı tarafından, daha önce açılan boşanma davası reddedilmiş, karar 03.05.2006 tarihinde kesinleşmiştir. Türk Medeni Kanununun 166/4. maddesine dayanan bu dava ise 26.11.2009 tarihinde açılmıştır. Sözü edilen ret kararı, o davanın açıldığı tarihe kadar davalının "evlilik birliğinin temelinden sarsılmasını" gerektirecek nitelikte bir kusurunun bulunmadığı yönünde kesin hüküm oluşturur. Diğer bir ifade ile reddedilen dava tarihine kadar davalının herhangi bir kusurunun bulunmadığı hükmen belirlenmiştir. Fiili ayrılık süresi içinde kadının gerçekleşen bir kusuru da bulunmamaktadır. Reddedilen davayı açarak boşanma sebebi yaratan ve fiili ayrılık süresi içinde ortak hayatın yeniden kurulmasından kaçınarak boşanma kararı elde eden davacı, boşanmaya sebep olan olaylarda tamamen kusurludur. O halde, mevcut veya beklenen menfaatleri boşanma yüzünden zedelenen ve boşanmada kusuru bulunmayan davalı yararına Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi gereğince uygun miktarda maddi tazminat takdiri gerekirken, " davacının daha fazla kusurlu olduğunun ispatlanamadığı" gerekçesiyle, davalının maddi tazminat isteğinin reddi doğru görülmemiştir. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple maddi tazminat yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.