Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2320 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 16113 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Zile Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :6.3.2012 NUMARASI :Esas no:2009/99 Karar no:2012/130Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından tamamı yönünden; davalı tarafından ise tedbir nafakaları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının temyiz itirazları yersizdir.2-Davacının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davalı kocanın birlik görevlerini ihmal ettiği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md. 166/1)karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarda 2. bentte gösterilen sebeple davacı kadın yararına BOZULMASINA, hükmün davalı koca tarafından temyiz edilen bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.