Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2308 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 11809 - Esas Yıl 2009





MAHKEMESİ :Ordu 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ :21.7.1998NUMARASI :Esas no: 1998/591 Karar no: 1998/492Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1- Dava, 2828 sayılı Kanuna göre alınmış olan korunma kararının kaldırılması isteğine ilişkindir. 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanununun 6/2. maddesi, 15.7.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 7/7. maddesi ve bu Kanunun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmelik hükümlerine göre 4787 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesiyle, 2828 sayılı Kanun uyarınca korunmaya muhtaç çocuklar hakkında korunma kararı alma ve koşullarının varlığı halinde bu kararı kaldırma görevi Aile Mahkemelerinin görevi kapsamına alınmıştır. (2. H.D.’nin 7.2.2008 tarihli 2007/861 esas, 2008/1119 karar sayılı kararı) İşin esasıyla ilgili karar verme görevi sonradan yürürlüğe giren yukarda belirtilen kanunlarla değiştiğine göre, dosyanın Aile mahkemesine gönderilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.2- Kabule göre de;2828 sayılı Yasa uyarınca alınmış olan korunma kararının kaldırılmasına yönelik istek korunma altında bulunan çocuğun hak ve menfaatleriyle ilgilidir. Bu nedenle davanın, hakkında korunma kararı alınmış olan çocuğa , ergin değilse yasal temsilcisine (veli veya vasisine) yöneltilmesi, onların da göstereceği deliller varsa, toplanıp, sözü edilen Yasanın 24. ve müteakip maddeleri çerçevesinde değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken yargılamaya devam edilerek eksik hasım ve incelemeyle hüküm kurulması da doğru olmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi.