MAHKEMESİ :Malatya 2. Aile MahkemesiTARİHİ :04.03.2014 NUMARASI :Esas no:2013/187 Karar no:2014/172Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (kadın) tarafından, davalı-karşı davalı (koca)'nın kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar, ziynet ve ev eşyası alacağı ile kişisel ilişki yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Mahkemece "taraflar eşit kusurlu" kabul edilerek dava ve karşı boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de, yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, tarafların mahkemece kabul edilen kusurlu davranışları yanında, davalı-karşı davacı (koca)'nın, eşinin hamileliği ve doğumu ile ilgilenmediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında davalı-karşı davacı (koca)'nın boşanmaya neden olan olaylarda daha ağır kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle iken; tarafların eşit kusurlu kabul edilmeleri doğru değil ise de, evlilik birliğinin temelden sarsılmasında kadın, az da olsa kusurlu olup; her iki taraf da boşanma isteğiyle dava açmış olmasına göre; kadının, kocanın boşanma davasına itirazının hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğu, (TMK md. 166/2) birliğin devamında taraflar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmadığı anlaşılmakla, kocanın boşanma davasının da kabulü sonucu itibariyle doğrudur. Bu sebeple davacı-karşı davalı (kadın)'ın, kocanın boşanma davasına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiş, boşanma kararının ise kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanması gerekmiştir (HUMK md. 438/son).2-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen menfaatleri boşanma yönünden zedelenen kusursuz veya az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 174/2. maddesi ise, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen eşin ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bir başka deyişle davalı-karşı davacı (koca)'nın ağır kusurlu olduğu gerçekleştiğine göre, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi dikkate alınarak davacı-karşı davalı (kadın) yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminata hükmedilmemesi doğru görülmemiştir. 3-Ziynet ve ev eşyası alacağı talebi boşanmanın fer’isi niteliğinde olmayıp, değer üzerinden ayrıca nispi harca tabidir.Dava açılırken yatırılmış olan başvurma harcı dilekçedeki bütün istekleri kapsar. Öyleyse bu taleple ilgili nispi harcın davacıya tamamlattırılması (Harçlar Kanunu md. 30-32); harç tamamlandığı takdirde gösterilen deliller değerlendirilip gerçekleşecek sonucu uyarınca karar verilmesi; harç tamamlanmadığı takdirde ise anılan Yasanın 30. maddesi uyarınca işlem yapılması gerekir. Bu yön gözetilmeden ve talep edilen ziynetler ve ev eşyalarının değeri üzerinden nispi peşin harç noksanlığı tamamlanmadan, yazılı şekilde ziynet ve ev eşyası alacağı yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi doğru görülmemiştir.4-Velayeti anneye bırakılan tarafların müşterek çocuğu Mert Ali 21.03.2012 doğumludur. Çocuk karar tarihinde yaklaşık iki yaşında olup henüz anne bakım ve şefkatine muhtaçtır. Müşterek çocuğun yaşı ve bakım gerektirmesi ile kişisel ilişkiye dair ilamların maddi anlamda kesin hüküm niteliğinde olmayıp koşulların değişmesi halinde yeniden düzenlenmesi her zaman istenebileceği göz önüne alındığında; küçükle baba arasında her yıl Temmuz ayı boyunca uzun süreli olarak kurulan kişisel ilişki, onun bedeni ve fikri gelişmesine olumsuz etki yapacağından doğru olmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.