Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 22325 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 3943 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İzmir 4. Aile MahkemesiTARİHİ :10.12.2013NUMARASI :Esas no:2013/203 Karar no:2013/886 Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davası ile, davacı-karşı davalı (kadın) tarafından bağımsız olarak açılan "nafaka" davasının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, taraflarca temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 11.11.2014 günü duruşmalı temyiz eden davacı-karşı davalı A.. Y.. ile vekili Av. S A..ve karşı taraf temyiz eden davalı-karşı davacı S.. Y.. vekili Av. C.. Ç..Ç..geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı (koca)'nın kadın tarafından bağımsız olarak açılan ve birleştirilen nafaka davasının kabulü suretiyle tayin edilen nafakaya yönelik temyiz itirazları yersizdir. 2-Tarafların boşanma davalarına ilişkin temyiz itirazları ile kocanın dava süresince kadına tahsis edilen konutun kira bedelinin 1/2'sinden sorumlu tutulmasına ili??kin temyizine gelince; Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, tarafların karşılıklı olarak başkalarının yanında birbirlerini küçük düşürücü söz ve davranışlarda bulundukları ve karşılıklı olarak birlikte yaşamaktan kaçındıkları anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikde bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında taraflar dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanma ve karşı boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile boşanma davalarının reddedilmesi doğru bulunmamıştır. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre kocanın dava süresince kadına tahsis edilen konutun kira bedelinin 1/2'sinden sorumlu olacağına ilişkin Türk Medeni Kanununun 169. maddesi çerçevesinde alınan tedbir kararına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, hükmün bozma kapsamı dışında kalan ve incelenmeyen bölümü haricindeki kısımlarının yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, taraf vekilleri duruşmaya geldiklerinden duruşma için taktir olunan 1.100,00 TL. vekalet ücretinin Serkan'dan alınıp Aybike'ye verilmesine ve 1.100,00 TL. vekalet ücretinin de Aybike'den alınıp Serkan'a verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.