MAHKEMESİ :Karabük Aile MahkemesiTARİHİ :06.03.2014 NUMARASI :Esas no: 2013/26 Karar no:2014/98Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı (kadın) tarafından, tamamına yönelik olarak; davalı (koca) tarafından ise, boşanma kararı verilmesi gerektiği gerekçesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Davalı (koca) tarafından, 1.3.2010 tarihinde açılan, evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine (TMK md. 166/1) dayalı boşanma davası “davacı kocanın eşine fiziksel şiddet uyguladığı ve birlik görevlerini yerine getirmediği, davalı kadının ise boşanmaya sebep olabilecek bir kusurunun ispatlanamadığı” nedeniyle reddedilmiş ve bu karar 9.4.2012 tarihinde kesinleşerek taraflar arasında kesin hüküm halini almıştır. Toplanan delillerden tarafların kocanın reddedilen davasından sonra yeniden bir araya gelmedikleri gibi, taraflar arasında yeni bir olayın da meydana gelmediği anlaşılmaktadır. Kadının, kocanın açtığı boşanma davasına, evlilik birliğinin yeniden kurulabileceği ümidiyle karşı çıkması ondan kaynaklanan kusurlu davranışları affettiği veya hoşgörüyle karşıladığı şeklinde yorumlanamaz. Tüm bu hale göre, eşine fiziksel şiddet uygulayan ve birlik görevlerini yerine getirmeyen davalı kocadan kaynaklanan sebeplerle taraflar arasındaki ortak hayat temelinden sarsılmış olup birliğin devamı imkansız hale gelmiştir. Olayların akışı karşısında davacı (kadın) dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.