Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21807 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 20217 - Esas Yıl 2009





MAHKEMESİ :Sincan 1. Aile MahkemesiTARİHİ :29.5.2009 NUMARASI :Esas no:2008/689 Karar no:2009/454Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm nafakalar ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42 ve 44. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.3-İstek olmadığı halde davacı kadın için aylık irat biçiminde ödenmesine karar verilen yoksulluk nafakası ile müşterek çocuk için verilen iştirak nafakalarının her yıl kararda gösterilen oranda artırılması usul ve yasaya aykırdır (HUMK.md.74).SONUÇ:Temyize konu hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davacı yararına 3. bentte gösterilen sebeple davalı yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte yazılı sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.