Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2176 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 22407 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :Uşak Aile Mahkemesi TARİHİ :26.08.2010NUMARASI :Esas no:2009/100 Karar no:2010/771Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından; kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası ve tazminatların reddine, davalı-davacı koca tarafından ise, kadının kabul edilen boşanma davası, kusur ve manevi tazminat yönünden temyiz edilip; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 09.02.2012 günü, duruşmalı temyiz eden davacı-karşı davalı F. K.. vekili Av. M. A.. ve karşı taraf temyiz eden davalı-karşı davacı D. K..ile vekillerinden Av. K. K..geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Davalı-davacı kocanın, kabul edilen davacı-davalı kadının davası ve kusura yönelik temyiz incelemesinde; Toplanan delillerden davacı-karşı davalı kadının birden fazla erkekle sadakat yükümlülüğüne aykırı olarak ilişkiye girdiği, eşini sevmediğini söyleyip, eşini ortak konuttan kovduğu; buna karşılık davalı-davacı kocanın birlik görevlerini yerine getirmediği ve güven sarsıcı davranışlar içine girdiği anlaşılmaktadır. Ortak çocuk Duygu'nun beyanında geçen olaylardan sonra evliliğin devam ettirildiği anlaşıldığından; tanığın beyanında geçen kocanın eşine karşı cinsel şiddet uyguladığına ilişkin olay, boşanma nedeni olarak kabul edilemez. Gerçekleşen bu durum karşısında; evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına ve boşanmaya neden olan olaylarda; her iki taraf da kusurlu olmakla birlikte, davacı-davalı kadının daha ağır kusurlu kabul edilmesi gerekir. Davalı-davacı kocanın davası bakımından Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesindeki, davacı-davalı kadının davası bakımından ise, Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesindeki boşanma koşulları gerçekleşmiştir. Davacı - davalı kadının boşanma davasının kabul edilmesinde bir hata yoktur. Ancak, davacı-davalı kadının boşanma davasının kabulü gerekçesi doğru değilse de, kabul hükmü sonuç olarak doğru olduğundan; açıklanan şekilde kabul gerekçesinin değiştirilerek onanmasına (HUMK. md. 438/7) karar vermek gerekmiştir.2-Davalı-davacı kocanın manevi tazminat talebine yönelik temyiz incelemesine gelince;Yukarıda l . bentte açıklandığı gibi davalı-davacı koca boşanmaya neden olan olaylarda eşit veya ağır kusurlu değildir.Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı-davacı kocanın ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. md.4 BK. md. 42,43,44,49) dikkate alınarak davalı-davacı koca yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.3-Davacı- davalı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Yukarıda l. bentte açıklandığı gibi boşanmaya neden olan olaylarda davacı-davalı kadın ağır kusurludur. Bu kusur belirlemesi karşısında Türk Medeni Kanununun 174/1-2. ve 175. maddesindeki tazminat ile yoksulluk nafakası verilmesine ilişkin koşullar gerçekleşmediğinden; davacı-davalı kadının temyiz itirazları yerinde bulunmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı- davacı koca yararına BOZULMASINA, davacı-davalı kadının kabul edilen boşanma davasının yukarıda l. bentte gösterilen sebeple kabul gerekçesinin değiştirilmek suretiyle , bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 3. bentte gösterilen sebeplerle ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 900 TL. vekalet ücretinin Funda'dan alınıp Deniz'e verilmesine, aşağıda yazılı harcın Funda'ya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 73.90 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcını yatıran Deniz'e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.