Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21615 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 5021 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Kayseri 6. Aile MahkemesiTARİHİ : 17/12/2014NUMARASI : 2014/103-2014/678 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı erkek tarafından, davacı-davalı kadının kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, davacı-davalı kadına verilen tazminatlar, kendisinin reddedilen tazminat talepleri, ziynet eşyası alacağı, davacı-davalı kadın tarafından ise, davalı-davacı erkeğin kabul edilen boşanma davası, tazminatların miktarı ve reddedilen yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 17.11.2015 günü duruşmalı temyiz eden davalı-davacı A.. Ç.. ve vekili Av. G.. Y.. geldi. Karşı taraf temyiz eden davacı-davalı F.. Ç.. ve vekilleri gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı-davalı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK.md.174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.3-Davacı-davalı kadının, ekonomik ve sosyal durum araştırma raporunda ev hanımı olduğu belirlenmiştir. Mahkeme ise, 17.12.2014 tarihli UYAP SGK sorgulamasında aktif çalışan olarak kaydının bulunduğunu belirterek kadının yoksulluk nafakası isteğini reddetmiştir. Mahkemece, bu yönde usulünce araştırma yapılmamıştır. Bu sebeple davacı-davalı kadının ekonomik ve sosyal durumu yeniden araştırılarak; sürekli ve yeterli gelirinin bulunup bulunmadığı ve boşanma yüzünden yoksulluğa düşüp düşmeyeceğinin belirlenmesi, gerçekleşecek sonucuna göre davacı-davalı kadının yoksulluk nafakası talebi hakkında karar verilmesi gerekirken; bu konuda eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuş, bozmayı gerektirmiştir.4-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297. maddesinin (2). fıkrasında; hükmün sonuç kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği, aynı Yasanın 298. maddesinin (2.) fıkrasında da, gerekçeli kararın, tefhim edilen hükme aykırı olamayacağı hükme bağlanmıştır. Bu düzenlemeye göre; dava dilekçesi, bilirkişi raporu gibi herhangi bir belgeye atıf yapılarak hüküm kurulamaz. Gerek tefhim edilen ve zabıtla belirlenen kararda, gerekse buna uygun düzenlenmesi zorunlu gerekçeli kararda hüküm altına alınan eşyanın cins, nitelik, miktar ve değerlerinin ayrı ayrı gösterilmesi ve taraflara yüklenen borç ile tanınan hakkın infazda güçlük çıkarmayacak biçimde belirtilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden, hüküm altına alınan ziynet eşyalarının her birinin değerlerinin ayrı ayrı gösterilmemesi suretiyle hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, 4. bentteki bozma sebebine göre ziynetlere yönelik diğer temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada yer olmadığına, duruşma için taktir olunan 1.100,00 TL. vekalet ücretinin F.'dan alınıp A.'ye verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.