Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21462 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 21013 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :Gediz Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :16.07.2010 NUMARASI :Esas no:2009/276 Karar no:2010/373Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, velayet, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Müşterek çocuk Egemen'in idrak çağında olduğu, yıllardır anne ile birlikte yaşadığı, velayet hakkının anneye verilmesi yönünde beyanda bulunduğu ve anne yanında kalmasının çocuğun bedeni, fikri, ahlaki gelişmesine engel olacağı yönünde ciddi ve inandırıcı deliller bulunmadığı ve hemen meydana gelecek tehlikelerin varlığı da ispat edilmediği halde velayetin babaya verilmesi doğru görülmemiştir.3-Davacı kocanın maddi ve manevi tazminat talebi olmadığı halde kesin hüküm oluşturacak şekilde ret hükmü kurulması usul ve yasaya aykırıdır.SONUÇ:Temyize konu hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde yazılı sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda l. bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.