Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 21428 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 21177 - Esas Yıl 2010
MAHKEMESİ :İzmir 4. Aile MahkemesiTARİHİ :20.09.2010 NUMARASI :Esas no:2009/756 Karar no:2010/818Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadının davası; kusur, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Davalı-karşı davacı (koca) vekili 05.11.2010 tarihli dilekçesi ile hükmün boşanmaya ilişkin bölümünü temyiz etmediğini bildirdiğinden, bu yöne ilişkin temyiz talebinin incelenmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekmiştir. 2-Davalı-karşı davacının diğer yönlere ilişkin temyiz itirazlarına gelince; Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen tedbir ve yoksulluk nafakasına ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.3-Davacı-karşı davalı (kadın)'ın temyizine gelince;Mahkemece, boşanmaya yol açan olaylarda taraflar eşit kusurlu kabul edilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; kocanın eşine fiziki şiddet uyguladığı ve cinsel görevlerini yerine getirmekten kaçındığı, davacı-karşı davalı (kadın)'ın ise, ailesinin kocasına şiddet uygulamasına kayıtsız kaldığı anlaşılmış olup, gerçekleşen bu olaylara göre, kocanın boşanmada kadına oranla daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekirken, bu yön nazara alınmadan "kadının kocayla aynı oranda kusurlu " kabul edilmesi ve buna bağlı olarak davacı-karşı davalı (kadın)'ın Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesine dayanan maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddedilmesi doğru olmamıştır. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı-karşı davacı (koca)'nın, kadının davasının kabulü nedeniyle verilen boşanma kararının, boşanmaya ilişkin bölümüne yönelik temyizinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple incelenmesine yer olmadığına, aşağıda yazılı harcın Levent'e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 73.90 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcını yatıran Seçil'e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.