MAHKEMESİ :Gaziosmanpaşa 2. Aile MahkemesiTARİHİ :16.04.2010NUMARASI :Esas no:2008/347 Karar no:2010/519Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm davacı tarafından "kusurlu kabul edilmesine" ilişkin gerekçesi, tazminatlar ve alacak isteği yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 06.12.2011 günü tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmedi.İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle boşanma sebebi olarak kabul edilen olayların davacının kişilik haklarına saldırı niteliğinde bulunmadığı gibi kişilik haklarını ilhal edici başka bir maddi hadisenin de ispatlanmamış olmasına göre, davacının manevi tazminat isteğinin reddi bu sebeple sonucu itibariyle doğru olduğundan bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.2-Davacının diğer yönlere ilişkin temyiz itirazlarına gelince;a) Mahkemece, " davacı, davalıyla aynı oranda kusurlu" kabul edilmiş ise de, yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davalının çalışmadığı ve evinin ihtiyaçlarını karşılamadığı, bu suretle evlilik birliğine ilişkin görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır.Davacıya "kusur" olarak atfedilen yemek pişirmeme ve evin temizliğini yapmama gibi olaylar, kocanın gerçekleşen kusuru yanında kadının tazminat isteğini hükümden düşürücü nitelikte sayılamaz. Gerçekleşen bu duruma göre davalının, davacıya göre daha fazla kusurlu kabul edilmesi ve buna bağlı olarak davacı yararına uygun miktarda maddi tazminat (TMK. md. 174/1) takdiri gerekirken, kusura ilişkin hatalı değerlendirme sonucu, kadının maddi tazminat talebinin reddi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.b)Davacı vekili 14.04.2010 tarihli dilekçesinde, dava dilekçesinde talep ettiği (50.000 TL.) maddi tazminatın; 2.210 TL.'sinin kamyonet alımı için, 9.000 TL.' sinin araba alımı için kocasına verdiği para olduğunu 10.000TL.'sinin de kayınbabasına ait oturdukları evin tadilatı karşılığı olduğunu bildirmiş, davalının bu tutarları kendisine iade etmediğini ileri sürmüştür. Talep edilen 21.200 TL. tutarın nispi peşin harcını da ödemiştir.Davacı, katkısı karşılığı " değer artış payı oranında alacak istemeyip" verdiğini iddia ettiği bu tutarın iadesini istediğine göre, istek eşler arasındaki "ödünç" ilişkisine dayanmakta olup aile mahkemesinin görevi daşındadır. Öyleyse (21.200TL) tutarında alacak talebi yönünden görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasının incelenmesi doğru görülmemiştir.SONUÇ: Temyiz edilen hükün yukarıda 2. maddenin (a) ve (b) bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.