Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20893 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 7007 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Bursa 1. Aile MahkemesiTARİHİ : 11/11/2014NUMARASI : 2013/615-2014/1041 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı kadın tarafından tazminat miktarları ile ziynet taleplerinin reddi yönünden; davalı erkek tarfından ise tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2- Velayeti anneye verilen Müşterek çocuklar E. 2000 doğumlu, M. ise 2002 doğumlu olup yaşları nedeniyle idrak çağındadırlar. Müşterek çocuklar uzmanla yaptığı görüşmede ve duruşmada alınan ifadelerinde; velayetlerinin babalarına verilmesini istemişlerdir. Velayetin düzenlenmesinde aslolan çocuğun üstün yararıdır. Çocuk Haklarının Kullanılmasına İlişkin Avrupa Sözleşmesi, yüksek yararına ters düşmedikçe idrak çağındaki çocuğun ifade ettiği görüşe gereken önemin verileceğini öngörmektedir (Söz.md.6/b). Babanın velayet sorumluluğunu yerine getiremeyeceği yönünde ciddi sebep ve deliller bulunmadığına göre çocukların ifade ettiği görüşe önem verilerek, her iki velayetin babaya verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.3-Davalı erkek vekili tarafından ibraz edilen 03.01.2014 tarihli dilekçe içeriğinde düğünde takılan ziynetleri evlilik birliği içinde gerek birliğin gerek çocukların ihtiyaçları için bozdurularak harcandığını kabul edildiği, talep edilen ziynetlerin mevcudiyetine ve miktarlarına davalının itiraz etmediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında mevcudiyeti kadın tarafından kanıtlanan ziynetler yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile ret hükmü kurulması doğru bulunmamıştır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.