Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20792 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 9311 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Kayseri 1. Aile MahkemesiTARİHİ :03.02.2014 NUMARASI :Esas no:2013/730 Karar no:2014/92 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından, kusur belirlemesi ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle evlilik birliğinin sarsılmasına neden olan olaylarda, davalı kadının hakaretine karşılık, eşine şiddet uygulamaya teşebbüs edip, tehditte bulunan, eşinin telefonunu parçalayıp evi terk eden davacı kocanın daha ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur. 3-Davalı kadının takı mağazasındaki tezgahtarlık işinden kazanmış olduğu aylık 400 TL. ücret kendisini yoksulluktan kurtaracak miktarda değildir. Türk Medeni Kanununun 175. maddesinin koşullarının oluştuğu nazara alınarak, davalı kadın yararına uygun bir miktarda yoksulluk nafakasına hükmedilmesi gerekirken, bu yöne ilişkin talebin tümüyle reddine karar verilmesi doğru olmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle nafakalar yönünden BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.