MAHKEMESİ :Avanos Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi TARİHİ :23.7.2009NUMARASI :Esas no:2008/145 Karar no:2009/240Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, nafaka ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışındaki temyiz itirazları yersizdir.2-Davacı-davalı koca tarafından daha önce "evlilik birliğinin temelinden sarsılması" hukuki sebebine dayalı olarak açılan boşanma davası, evlilik birliğinin temelinden sarsıldığının sübut bulmadığından bahisle reddedilmiş, karar 23.5.2005 tarihinde kesinleşmiştir. Tarafların bundan sonra bir araya gelmedikleri anlaşılmaktadır. Her ne kadar mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek davalı-davacı kadının maddi tazminat talebi reddedilmiş ise de varılan sonuç dosya kapsamı ile uyumlu değildir. Mahkemece kusur olarak kabul edilen vakıalar ilk boşanma davasından önceki olaylardır. Boşanma davası reddedilip kesinleştiğine göre artık bunların kusur olarak kabul edilmesi kesin hüküm karşısında olanaksızdır. Şu hale göre davalı-davacı kadının herhangi bir kusurlu davranışı kanıtlanamamıştır. Eylemli ayrılık döneminde de yeni bir olay meydana gelmemiştir. Ancak, dayanak ilk boşanma davasını açarak boşanma sebebini yaratan davacı-davalı koca boşanmanın gerçekleşmesinde tam kusurlu kabul edilmelidir. Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK.md,4 BK.md.42 ve 44 ) dikkate alınarak davalı-davacı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir. SONUÇ:Temyiz edilen hükmü yukarıda 2 nolu bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise 1 nolu bentte gösterilen sebeplerle ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.