Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20035 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 8875 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Bursa 2. Aile MahkemesiTARİHİ :27.12.2013 NUMARASI :Esas no:2012/123 Karar no:2013/1088 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (koca) tarafından; maddi ve manevi tazminat yönünden, davalı-davacı (kadın) tarafından ise; velayet düzenlemesi ile maddi ve manevi tazminatın miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Davacı-davalı kocanın temyiz itirazlarının incelenmesinde; Davalı-davacı kadının, açılmamış sayılmasına karar verilen ve iş bu dosya ile birleştirilen Gaziosmanpaşa 4. Aile Mahkemesinin 2012/146 esas sayılı dosyasında maddi ve manevi tazminat talep edilmesine karşın, dosyanın takip edilmemesi nedeniyle Hukuk Muhakemeleri Kanununun 150. maddesi uyarınca işlemden kaldırıldığı, koca tarafından açılan ve temyiz incelemesine konu edilen asıl davada ise davalı-davacı kadının maddi ve manevi tazminat talebi bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu durum nazara alınmadan kadın lehine maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi doğru olmamıştır. 2-Davalı-davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; a-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kadının müşterek çocuk Melih'in velayetine yönelik temyiz itirazları yersizdir. b-Velayeti babaya verilen ortak çocuk, Hilemnur 2003 doğumlu olup, idrak çağındadır. Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarının Kullanılmasına İlişkin Avrupa Sözleşmesinin 3 ve 6. maddeleri idrak çağındaki çocukların kendilerini ilgilendiren konularda görüşlerinin alınmasını ve görüşlerine gereken önemin verilmesini öngörmektedir. Bu nedenle ortak çocuğun velayeti konusunda mahkemece görüşünün alınması, gerektiğinde uzman raporu alınıp diğer delillerle birlikte değerlendirip, sonucuna göre müşterek çocuk Hilemnur'un velayeti hakkında karar verilmesi gerekirken; bu konuda eksik incelemeyle karar verilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2/b bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, 1. bentteki bozma nedenine göre davalı-davacı kadının tazminat miktarlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, incelenmeyen ve bozma kapsamı dışında kalan bölümünün ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.