Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19977 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 13581 - Esas Yıl 2009





MAHKEMESİ :Kırıkkale 1. Aile MahkemesiTARİHİ :8.4.2009 NUMARASI :Esas no:2007/47 Karar no:2009/196Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm tazminatlar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Davacı kadın 16.1.2007 tarihinde Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesi gereğince boşanma, maddi ve manevi tazminat ile ziynet alacağı talebinde bulunmuştur.Davalı koca tarafından Almanya Amtsgeric Schwaebisch Gmünd Aile Mahkemesine açılan ve 26.7.2001 tarihinde kesinleşen, boşanma kararının tanınması istemi ile 14.2.2007 tarihinde açılan dava sonucunda verilen tenfiz kararının, 20.10.2008 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.Tenfiz kararının kesinleşmesi üzerine mahkemece; boşanmanın konusu kalmadığından, bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, ziynet alacağı isteğinin dosyadan tefrikine, davacının maddi ve manevi tazminat taleplerine dayanak olayların tarafların boşanmalarından sonraki dönemde meydana gelmiş olaylar olması, tenfiz edilen ilam nedeni ile Türk Medeni Kanununun 174. maddesi uyarınca bu olayların boşanmanın eki niteliğindeki maddi ve manevi tazminat taleplerinin konusunu oluşturmayacağı gerekçesi ile reddine karar verilmiş, bu hüküm tazminat taleplerinin reddi yönünden davacı tarafından temyiz edilmiştir.Bu davanın devamı sırasında, tarafların boşanmalarına ilişkin yabancı mahkeme kararının tanınmasına karar verilmesi ve tanıma kararının kesinleşmiş olması, davalının Türk Medeni Kanununun 174/1. ve 2. maddelerine dayalı maddi ve manevi tazminat taleplerinin incelenmesine engel değildir. Yabancı mahkemece verilen boşanma kararının tanınmış olması, sadece boşanma talebini konusuz kılar. Mahkeme; boşanma hususunda karar verilmediğinden bahisle, davalının maddi ve manevi tazminat talebinin esasını incelemekten kaçınamaz. O halde, gösterilen deliller değerlendirilerek davalının, Türk Medeni Kanununun, 174/1. ve 2. maddesi kapsamındaki maddi ve manevi tazminat isteklerinin esası hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.