MAHKEMESİ :Batman Aile MahkemesiTARİHİ :23.12.2013 NUMARASI :Esas no:2013/156 Karar no:2013/229 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından tamamına yönelik olarak; davalı (koca) tarafından ise kusur belirlemesi, ayrılık kararı ve nafaka yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Davalı (koca)'nın temyizinin harcı ve kaydı bulunmadığından incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir. 2-Davacı (kadın)'ın temyizinin incelenmesine gelince; boşanma sebebi ispatlanmış olursa, hakim boşanmaya veya ayrılığa karar verir. Dava yalnız ayrılığa ilişkinse boşanmaya karar verilemez. Dava boşanmaya ilişkinse, ancak ortak hayatın yeniden kurulması olasılığı bulunduğu takdirde ayrılığa karar verilebilir (TMK md. 170). Mahkemece, davacı (kadın)'ın boşanma talebi kanıtlanamadığı gerekçesiyle iki yıl süreyle ayrılığa karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davalı (koca)'nın altınlar yüzünden eşiyle tartışması sırasında olay yerine gelen kadının ailesinin üzerine silahla ateş ettiği ve bu nedenle hakkında kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Boşanmanın şartları gerçekleşmiştir. Ortak hayatın yeniden kurulması olasılığının da bulunmadığı anlaşılmaktadır. Davacı (kadın)'dan kaynaklanan bir kusur tespit edilememiştir. Mahkemece boşanmaya (TMK md. 166/1-2) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile ayrılığa karar verilmesi yanlış olmuştur. 3-Davacı (kadın) boşanma ile birlikte dava dilekçesinde belirttiği ziynetlerin aynen, olmadığı takdirde bedelini talep etmiştir. Davalı (koca)'nın ve tanıkların beyanlarına göre bu ziynetlerin koca tarafından bozdurulup düğün masrafları için harcandığı beyan edilmektedir. Düğünde takılan ziynetler kadına aittir. Bu altınların davalı (koca) tarafından bozdurulduğu ve düğün masrafları için harcandığı sabittir. Davacı (kadın)'ın ziynetler yönündeki talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken bu talebin reddi de yanlış olmuştur. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, davalı (koca)'nın temyizinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple temyizinin incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.