Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 19261 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 18628 - Esas Yıl 2009
MAHKEMESİ :Ankara 3. Aile MahkemesiTARİHİ :21.5.2009 NUMARASI :Esas no:2007/1183 Karar no:2009/645Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.2-Davacı, dava dilekçesinde 5.000 TL. manevi tazminat istemiştir. 17.7.2008 tarihli dilekçesiyle ise bu istemini 20.000 TL.'ye çıkarmıştır. Manevi tazminatın bölünmezliği ilkesi gereğince manevi tazminat kısmi davaya konu olamayacağı gibi, ıslah yoluyla da miktarı arttırılamaz. Bu ilkeye aykırı olarak davacının ilk isteğindeki miktar aşılarak 10.000 TL. manevi tazminata hükmedilmesi doğru bulunmamıştır.3-Davacı lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminatlar için verilen faizin başlangıç tarihinin gösterilmemesi usul ve yasaya aykırıdır. SONUÇ:Temyiz edilen kararın yukarıda 2. ve 3. bentlerde açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin 1. bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.