Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18633 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 17291 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :İzmir 6. Aile Mahkemesi TARİHİ :24.05.2010 NUMARASI :Esas no:2009/835 Karar no:2010/450Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm her iki boşanma davası ve nafaka davası yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı kocanın tedbir nafakasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.2-Toplanan delillerden davalı-davacı kadının intihara teşebbüs ettiği ve birlik görevlerini yerine getirmediği; davacı-davalı kocanın ise eşini istemediğini belirtip babaevine gönderdiği ve birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır.Kadının eve dönme isteği koca tarafından kabul edilmediğinden barışma girişimi af olarak değerlendirilemez.Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında taraflar boşanma davası açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre her iki tarafın boşanma davalarının kabulü ile boşanmaya (TMK. md. 166/2) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile tarafların boşanma davalarının reddi doğru bulunmamıştır.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle tarafların reddedilen boşanma davaları yönünden BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan nafaka davasına ilişkin bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen nedenlerle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.