Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1794 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20203 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Denizli 3. Aile MahkemesiTARİHİ :09.01.2013NUMARASI :Esas no:2011/740 Karar no:2013/14 Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı (koca) tarafından her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; mahkemece, davalı-davacı kadının eşiyle barışma girişiminde bulunması nedeniyle yaşanan olayları hoşgörüyle karşılayıp affettiği ve bu olaylara dayalı olarak boşanma kararı verilemeyeceği belirtilerek davalı-karşı davacı kadının karşı davasının reddine karar verilmiş ise de; sosyal inceleme raporunda davalı-davacı kadından aktarılan barışmak istediği yönündeki beyanı barışma girişimi olup, barışma olarak kabul edilemez. Davacı-karşı davalı kocanın eşine fiziksel şiddet uyguladığı, hastalığı ile ilgilenmediği, birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında kadın da boşanma davası açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, kadın tarafından açılan karşı boşanma davasının da kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre, davacı-davalı kocanın boşanma davası ve fer'ileri yönünden yeniden karar verilmesi gerektiğinden, davalı-davacı kadının bu yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.