Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 174 - Karar Yıl 2009 / Esas No : 19619 - Esas Yıl 2007





MAHKEMESİ :Akçaabat Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi TARİHİ :14.3.2007NUMARASI :Esas no:2004/38 Karar no:2007/76Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Aksine ciddi ve inandırıcı delil ve olaylar bulunmadıkça asıl olan tanıkların gerçeği söylemiş olmalarıdır. Akrabalık ve diğer bir yakınlık başlı başına tanık beyanını değerden düşürücü bir sebep sayılamaz.Toplanan delillerden davalı-karşı davacı kadının birlik görevlerini yerine getirmediği, zaman zaman kocasına küfür ve hakaretler edip, onu eve almadığı, çamaşırlarını dışarı attığı, buna karşı davacı-karşı davalı kocanın da kadına şiddet uyguladığı, geçimsizliğe neden olan olaylarda her iki tarafında kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle davalı karşı davacı kadının boşanma davasının da kabulü gerekirken reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.2-Karşı davaya konu ziynetlerin koca tarafından borç ödemek amacıyla abisine verildiği davalı tanıklarının beyanı ile sabit olmuşken davanın reddedilmesi doğru bulunmamıştır.SONUÇ:Yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.