Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17303 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 13859 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :Şişli 3. Aile Mahkemesi TARİHİ :3.3.2010NUMARASI :Esas no:2006/866 Karar no:2010/124Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenemeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Toplanan delillere, tanık anlatımına ve davacının kendi beyanına göre boşanma davasından sonra tarafların 15 gün birlikte yaşadıkları, aralarında cinsel beraberliğin dahi olduğu anlaşılmaktadır. Her ne kadar davacı kadın bu birleşmenin davalının tehditleri sonucu olduğunu söylemiş ise de, buna ilişkin resmi bir başvurusu da bulunmamaktadır. Bu halde, davalının davranışlarının affedildiği en azından hoşgörüyle karşılandığı kabul edilmelidir. Affedilen ve hoşgörü ile karşılanan olaylar boşanma nedeni olamaz. Açıklanan nedenlerle davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.