Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17140 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 21606 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Ankara 9. Aile MahkemesiTARİHİ :15.07.2011 NUMARASI :Esas no:2009/1184 Karar no:2011/969Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı kadının kabul edilen boşanma davası ve derdestlik nedeniyle reddedilen boşanma davası ile davalı-davacı kocanın reddedilen boşanma davası olmak üzere her üç dava yönünde temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Mahkemece 02.02.2010 tarihli oturumun 6 numaralı bendindeki ara kararıyla davacı-davalı kadına delillerini bildirmesi konusunda verilen kesin sürenin başlangıç ve bitim tarihleri duraksamaya yol açacak şekilde belirlenmiş olduğundan; kesin süre sonuç doğurucu nitelikte kabul edilemez. Davacı-davalı kadın vekili 06.04.2010 tarihli oturumda "birleştirilen dosyadaki tanıklarının bu dosya için de dinlenmesini" talep ettiğine göre; mahkemece davacı-davalı kadın tanıklarının dinlenmiş olması ile bu tanık beyanlarında geçen bir kısım olayların davalı-davacı kocaya kusur olarak yüklenmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Birleştirilen dava için; derdestlik nedeniyle açılmamış sayılması kararı yerine, reddine karar verilmiş olması da; temyiz edenin sıfatına göre sonuca etkili değildir. Açıklanan hususlar ile toplanan deliller ve yapılan araştırmalar göz önüne alındığında; davalı-davacı kocanın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersiz bulunmuştur.2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42 ve 44. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.