Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü. 1- 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş Görev ve Yargılama Usulüne Dair Kanunun 6/2. maddesi; bedensel ve zihinsel gelişmesi tehlikede bulunan veya manen terk edilmiş halde kalan küçüğü, ana ve babadan alarak bir aile yanına veya resmi yada özel sağlık kuruluşuna veya eğitimi güç çocuklara mahsusu kuruma, genel ve katma bütçeli daireler, mahalli idareler, kamu iktisadi teşebbüsleri ve bankalar tarafından kurulmuş teşekkül, müessese veya işletmelere veya benzeri işyerlerine yahut meslek sahibi birinin yanına yerleştirmeye karar vereceğini hükme bağlamıştır. Koruma altına alınması istenilen küçüğün ana ve babasının tesbit edilemediği anlaşılmaktadır. Mahkemece küçük hakkında uygun önlemlerin alınması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir. 2- Medeni Kanunun 404. maddesi; velayet altında bulunmayan her küçüğün vesayet altına alınacağını hükme bağlamıştır. Bu durumu öğrenen mahkemenin gerekli işlemin derhal yapılmasını teminen vesayet makamından istemesi de gerekmektedir. Açıklanan husus üzerinde durulmaması da yerinde değildir. (TMK. mad. 405/2) Sonuç: Temyiz edilen hükmün gösterilen sebeplerle (BOZULMASINA), 10.2.2005 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.