MAHKEMESİ :Safranbolu Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :24.01.2011 NUMARASI :Esas no:2009/68 Karar no:2011/21Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından; kusur belirlemesi ve reddedilen manevi tazminat yönünden, davalı tarafından ise boşanma davası ve fer'ileri yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 19.06.2012 günü duruşmalı temyiz eden davalı N. Ö.ve karşı taraf temyiz eden davacı N. Ö. vekili Av. N.G.geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1- Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davalının eşine ait senedi kullanarak manevi baskı uyguladığı gerçekleşmiş ise de; davacının da güven sarsıcı davranışlarının olduğu ve eşine hakaret ettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre, evlilik birliğinin davacının ağır kusurlu davranışları sonucu temelinden sarsıldığının kabulü gerekir. Hal böyleyken tarafların eşit kusur kabul edilmesi doğru değil ise de, evlilik birliğinin devamında davalı ve çocuklar yönünden korunmaya değer bir yararın kalmadığının ve Türk Medeni Kanununun 166/2 maddesi koşullarının gerçekleştiğinin anlaşılmasına göre verilen boşanma kararı bu sebeple sonucu itibariyle doğrudur. Bu sebeple davacının tüm, davalının ise bu yöne ve aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer yönlere ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, boşanma hükmünün gerekçesi açıklanan şekilde değiştirilmek suretiyle onanması gerekmiştir.2- Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK.md,4 BK.md.42 ve 44 ) dikkate alınarak davalı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir. 3- Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. md.4 BK. md. 42,43,44,49) dikkate alınarak davalı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan yönlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeplerle boşanma hükmünün "gerekçesi" değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 900 TL. vekalet ücretinin N.'den alınıp N.ye verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.