MAHKEMESİ :Kaman Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :29.06.2010 NUMARASI :Esas no:2009/242 Karar no:2010/202Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm yoksulluk nafakası ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Davacı 24.9.2009 tarihli dava dilekçesi ile anlaşmalı olarak (TMK.md.166/3) davalı ile boşanmalarına, müşterek çocukların velayetinin davacıya bırakılmasına karar verilmesini, davalıdan herhangi bir nafaka ve tazminat taleplerinin olmadığını belirtmiştir. Yargılama sırasında davalının anlaşmalı boşanmaya karşı çıkması nedeniyle “dava evlilik birliğinin temelinden sarsılması” (TMK.md.166/1) nedenine dayalı boşanma davasına dönüşmüştür. Mahkemece tarafların delilleri toplanmış ve Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi gereğince birlik görevlerini yapmayan, güven sarsıcı davranışlar içerisine giren, eşinin evden gitmesini isteyen, davalı kocanın boşanmaya neden olan olaylarda tamamen kusurlu olduğunu belirterek boşanmaya, davacının dava dilekçesinde nafaka ve tazminat talebinde bulunmadığına dair beyanını gerekçe gösterilerek de yoksulluk nafakası ve tazminat (TMK.md.174/1-2) taleplerinin reddine karar vermiştir. Anlaşmalı boşanma koşulları oluşmadığında, Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesi uyarınca davaya devam edilip boşanmaya karar verildiğine göre, artık dava dilekçesindeki yer alan davacının anlaşmalı boşanma çerçevesinde beyan ettiği ifade ve taleplerine göre hüküm kurulamaz. Davacı vekilinin 29.6.2010 tarihli celsedeki yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminat taleplerinin bu çerçevede değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.