Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 16153 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 20203 - Esas Yıl 2011
MAHKEMESİ :Karaman Aile MahkemesiTARİHİ :5.5.2011 NUMARASI :Esas no:2010/187 Karar no:2011/446Taraflar arasındaki "boşanma" davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm; davacı-davalı (kadın) tarafından, kendi davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davalı-karşı davacı (koca)'nın evlilik birliğine ilişkin görevlerini yerine getirmediği ve eşini bırakıp gittiği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı- karşı davalı (kadın) dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, kadının davasının kabulü suretiyle boşanmaya karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru görülmemiştir.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine,işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.