Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 16103 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 4144 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Tekirdağ Aile MahkemesiTARİHİ :27.12.2012 NUMARASI :Esas no:2011/480 Karar no:2012/925Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı-davacı kadın yararına, davacı-davalı koca tarafından açılıp redle sonuçlanan boşanma davası sırasında Türk Medeni Kanununun 169. maddesi uyarınca tedbir nafakasına hükmedildiğinin, bu nafakanın boşanma davasının kesinleşme tarihinde kendiliğinden ortadan kalkacağının, davalı-davacı kadının nafaka isteminin Türk Medeni Kanununun 197. maddesi anlamında tedbir nafakası niteliğinde olup, ayrı yaşama hakkının kadın tarafından ispat edilememiş bulunması sebebiyle bu dava yönünden verilen ret kararının sonucu itibariyle doğru olduğunun anlaşılmasına göre davacı-davalı kocanın tüm, davalı- davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir 2-Boşanmada manevi tazminatın amacı, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, bozulan ruhsal dengesini telafi etmek, manevi değerlerindeki eksilmeyi karşılamaktır. Onun için, kişilik haklarını ihlal eden fiille, tazminat miktarı arasında makul bir oranın bulunması gerekir. Bir tarafın zenginleşmesine yol açacak sonuçlar doğurur miktarda manevi tazminat takdiri, müesseseyi amacından saptırır. Hakim, tazminat miktarını saptarken, bir yandan kişilik hakları zedelenen tarafın, ekonomik ve sosyal durumunu ve boşanmada kusuru bulunup bulunmadığını ve varsa kusur derecesini, fiilin ağırlığını; öbür yandan da, kişilik haklarına saldırıda bulunanın kusur derecesini, ekonomik ve sosyal durumunu göz önünde bulundurmak zorundadır. Açıklanan ilkeler gözetildiğinde davacı-davalı koca yararına takdir edilen manevi tazminat miktarı orantısız ve çoktur. Daha uygun miktarda tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden C.e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran İnci'ye geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.