Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 15856 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 5076 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Malatya 3. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ :17.09.2013NUMARASI :Esas no:2011/565 Karar no:2013/483Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından, 457 ada (79) parsel sayılı taşınmazdaki (2) nolu bağımsız bölüm hakkında verilen hüküm yönünden; davalılar tarafından ise diğer taşınmazlar hakkında verilen görevsizlik kararı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacının 457 ada (79) parsel sayılı taşınmazdaki (2) bağımsız bölüm numaralı taşınmaza ilişkin temyiz itirazları yersizdir.2-Davalıların görevsizlik kararına ilişkin temyiz itirazlarına gelince; Mahkemece, dava konusu Bulgurlu köyü, (31), (42), (336), (375), (407), (408) ve (466) parsel numaralı taşınmazlar hakkında, bu taşınmazlardaki davacıya intikal eden miras paylarının, davacı ergin değilken velayet hakkına sahip olan annesi davalı Sabiye tarafından velayet görevinin kötüye kullanılması suretiyle diğer davalılara devredildiği kabul edilerek, davacının bu taşınmazlardaki miras payı oranındaki iptal ve tescil isteğinin, Türk Medeni Kanununun 363. maddesi çerçevesinde incelenmesi gerektiği belirtilerek, aile mahkemesinin görevine girdiğinden bahisle görevsizlik kararı verildiği görülmektedir. Oysa, davacının, bu taşınmazlardaki murislerinden intikal eden payının, 03.05.2004 tarihinde intikali müteakip kardeşleri Ali ve Mustafa'ya temlik edildiği, 24.11.1985 doğumlu olan davacının, bu tarihte ergin olduğu ve tapuda yapılan temlik işlemine "bizzat" katıldığı, dosyaya alınan 03.05.2004 tarihli 2617 yevmiye numaralı resmi akit tablosundan anlaşılmaktadır. İntikal ve bunu takip eden miras payının temlik işlemi, bizzat davacı tarafından gerçekleştirilmiş olup, annesi tarafından velayet hakkının kullanılması çerçevesinde yapılan bir işlem bulunmamaktadır. O halde, bu parseller yönünden davacının iddiasının esasının incelenmesi gerekirken, hatalı nitelendirme ile yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi doğru bulunmamıştır. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, davacının (2) nolu bağımsız bölümle ilgili verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının reddi ile bu taşınmaz hakkında verilen hükmün yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalılara geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi.