Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 15790 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 11461 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ :İzmir 12. Aile MahkemesiTARİHİ :28.02.2012 NUMARASI :Esas no:2012/77 Karar no:2012/169Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı koca tarafından kusur belirlemesi ve nafakalar yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise manevi tazminat talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:Yerel mahkemece verilen ilk karar davacı-karşı davalı kocanın temyizi üzerine davacı-karşı davalı kocanın boşanmaya sebebiyet veren olaylarda ağır kusurlu olmasına karşın, Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesinin koşullarının davacı-karşı davalı koca yararına gerçekleştiği bu itibarla davacı-karşı davalı kocanın da boşanma davasının kabulüne karar verilmesi gerektiği belirtilerek bozulmuş; davalı-karşı davacı kadının boşanma davası ve fer'ilerine yönelik yapılan temyiz itirazları bozma sebebine göre inceleme konusu yapılmamıştır. Bu itibarla davalı-karşı davacı kadının boşanma davası kesinleşmemiş olup mahkemece yapılan kesinleştirme işlemi de idari işlem mahiyetinde bulunduğundan her zaman geri alınması mümkün görülmüştür. Her ne kadar uyulmasına karar verilen bozma ilamı sonrasında verilen kararda bu durum gözetilmeksizin, davalı-karşı davacı kadının boşanma davasının kesinleştiğinden bahisle karar verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm kurulmuş ise de bu yön taraflarca temyiz sebebi yapılmadığından bozma sebebi yapılmayıp yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir. Temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemede:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı- karşı davalı kocanın temyiz itirazları yersizdir.2-Toplanan deliller ve yerel mahkemece uyulan bozma ilamı nedeniyle kesinleşen kusur durumu uyarınca boşanmaya sebebiyet veren olaylarda eşinin babasına mesajla hakaret eden davalı-karşı davacı kadına oranla, ailesinin evlilik birliğine müdahalesine sessiz kalan, eşine "Allah belanı versin" deyip evden kovan davacı-karşı davalı koca daha ziyade kusurludur. Durum böyle iken tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü ve bu kusur tespiti uyarınca davalı- karşı davacı kadının manevi tazminat talebinin reddi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ:Temyiz olunan hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı-karşı davacı kadın yararına kusur tespiti ve manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın S.'a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 103.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcını yatıran G.'e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.