MAHKEMESİ :Konya 1. Aile MahkemesiTARİHİ :11.12.2012 NUMARASI :Esas no:2012/139 Karar no:2012/1111Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, taraflarca; her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Mahkemece davacı-davalı kadın ağır kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de, yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davacı-davalı kadının güven sarsıcı davranışlarına karşılık davalı-davacı kocanın da eşine fiziksel şiddet uyguladığı, hakaret ettiği, sürekli aşağılayıcı sözler sarf ettiği, müşterek evden kovduğu ve birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu olaylara göre, boşanmada davalı-davacı (koca)’nın, daha ağır, kadının ise az kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyleyken, davacı-davalı kadının daha ağır kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de, az kusurlu olan kadının, kendisi de boşanmayı talep ettiğine göre, koca tarafından açılan karşı boşanma davasına itirazı hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olup, evlilik birliğinin devamında, davacı-davalı (kadın) ve çocuklar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmadığı, Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi şartlarının kocanın davası bakımından gerçekleştiği görülmekle, kadının, koca tarafından açılan karşı boşanma davasının reddi gerektiğine ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, boşanma hükmünün gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanması gerekmiş, davalı-davacı kocanın tüm, davacı-davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları da yersiz bulunmuştur.2-Boşanmaya sebep olan olaylarda davalı-davacı kocanın, eşine göre daha ağır kusurlu olduğunun kabul edilmesi ve buna bağlı olarak kadın yararına koşulları gerçekleştiğinden Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddeleri gereğince uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken, daha ağır kusurlu olduğunun kabulü ile davacı- davalının bu taleplerinin reddedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.3- Boşanma sebebiyle maddi manevi tazminata hükmedilebilmesi için, tazminat talep eden tarafın kusursuz veya diğer tarafa göre daha az kusurlu olması gerekmektedir. Ağır kusurlu eş yararına tazminata hükmedilemeyeceğinden davalı-davacı kocanın maddi ve manevi tazminat isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi doğru bulunmamıştır.4- Davacı-davalı kadının boşanmaya neden olan olaylarda ağır kusurlu olduğu gerçekleşmediğine ve boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleştiğine göre, davacı-davalı kadın yararına uygun miktarda yoksulluk nafakasına hükmedilmesi gerekirken (TMK md. 175) isteğin reddi doğru görülmemiştir.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA,aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden O.a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran A.ye geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.