MAHKEMESİ :İzmir 15. Aile MahkemesiTARİHİ :19.09.2013 NUMARASI :Esas no: 2012/729 Karar no:2013/672 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı (kadın) tarafından, kusur belirlemesi, tazminatların reddi ve ziynet alacağı yönünden; davalı-davacı (koca) tarafından ise reddedilen davası, kusur belirlemesi, tedbir ve yoksulluk nafakası ile ziynet alacağı davasında vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Davalı-davacı kocanın temyizinin incelenmesinde; Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davacı-davalı kadının eşine son olayda şiddet uyguladığı, evli kalmak istemediğini, evliliğin kendisine göre olmadığını beyan ettiği, davalı- davacı kocanın da eşine birden fazla kez şiddet uyguladığı, eşini küçümseyici sözler söylediği, boşanmaya neden olan olaylarda kusurun ağırlığı davalı- davacı kocada olsa da, boşanmaya neden olan olaylarda davacı-davalı kadının az da olsa kusurlu bulunduğu ve kocanın davası yönünden Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşullarının oluştuğu anlaşılmaktadır. Davalı-davacı kocanın davasının da kabulü ile boşanmaya (TMK.md. 166/2) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır. Ancak davalı-davacı koca, kadın tarafından açılan boşanma davasının kabulü ile verilen boşanma hükmünü temyizin kapsamı dışında bırakmış vc boşanma hükmü usulen kesinleşmiştir. Bu durumda kocanın boşanma davasındaki boşanma talebinin konusu kalmamıştır. O halde, bu husus gözetilerek kocanın boşanma talebi hakkında konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına şeklinde karar verilmek ve yargılama giderleri ile vekalet ücretiyle ilgili olarak hüküm kurulmak üzere hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiş, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. 2-Davacı-davalı kadının temyiz taleplerinin incelenmesine gelince; a-Yukarıda açıklandığı üzere boşanmaya sebep olan olaylarda kocanın ağır kusurlu olduğu ve yaşanan olayların kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği gerçekleştiğine göre, kadın yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminata (TMK.md.174/1-2) karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde reddi doğru olmamıştır. b-Davacı-davalı kadının, eşinden gördüğü fiziki şiddet ve eşinin anne ve babasının kendisini ailesinin evine bırakması üzerine ortak konuttan ayrıldığı, yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Bu olay üzerine davacı-davalının annesi, kızı yanlarına geldiğinde üzerinde takıları bulunmadığı gibi, kolunda takılı olan bileziklerin zorla alındığına ilişkin kolunda kesik izleri olduğunu beyan etmiştir. Davacı-davalı kadının doktor raporunda da bu beyanı doğrular şekilde sağ bilekte yaralanma olduğu yazılıdır. Davacı-davalı kadın, ziynetlerinin koca tarafından alıkonulduğunu ispatlamıştır. O halde, davacı-davalı kadının talep ettiği ziynet eşyaları yönünden isteğin kabulü gerekirken, reddi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davalı-davacı koca yararına, 2/a ve 2/b bentlerinde gösterilen sebeplerle davacı-davalı kadın yararına BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.