Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 15203 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 7306 - Esas Yıl 2006





Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle 271 ada 10 parsel numaralı taşınmazın dava tarihinden önce 03.03.2005 tarihinde üçüncü kişi adına hükmen tescil edildiğinin anlaşılmasına göre davacının bu parsele yönelik temyiz itirazları yersizdir.2-Dava, Türk Medeni Kanunu'nun 648. maddesine dayanan borçlu mirasçı yerine paylaşmaya katılmak üzere kayyım atanması isteğine ilişkindir. Açılmış bir mirasta borçlu mirasçıların payını haczetmiş olan alacaklı tarafından açılmıştır. 271 ada, 1, 2, 12 parsel numaralı taşınmazların dava tarihinde borçlu mirasçılar ile borçlu olmayan mirasçılar adına intikalen "verasette iştirak halinde" kayıtlı iken, davanın devamı sırasında 07.10.2005 tarihinde mirasçılar dışında üçüncü kişiler adına hükmen tescil edildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, ortada mirasçıların paylaşımına tabi olan taşınmazlar kalmamıştır. Kayyım tayinini gerektiren sebep bulunmamaktadır. Bu husus gözönünde tutularak bu parseller yönünden konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, kesin hüküm oluşturacak şekilde red kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Sonuç: Hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple (BOZULMASINA), hükmün bozma dışında kalan bölümünün 1. bentte gösterilen sebeple (ONANMASINA), 08.11.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.