MAHKEMESİ :Boğazlıyan 1. Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :09.06.2011 NUMARASI :Esas no:2009/414 Karar no:2011/265Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı kadın tarafından, kusur belirlemesi ve tazminat istemlerinin reddi yönünden; davalı-davacı koca tarafından ise, kusur belirlemesi ve kadın yararına hükmedilen nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kocanın tüm, davacı-davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Toplanan delillerden, davalı-davacı kocanın eşinin ailesiyle görüşmesine engel olmak için eşi üzerinde psikolojik baskı kurduğu yanına gelmesini engellemek amacıyla eşinin pasaportuna el koyup yurt dışına götürdüğü anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacı-davalı kadının “ortak konuta dönmemekte kararlı davranma” olarak açıklanan davranışı, birlik görevlerini yerine getirmekten kaçınma davranışlarıyla birleşmedikçe Türk Medeni Kanununun 166. maddesinden açılan dava için tek başına boşanma sebebi olarak kabul edilemez. Kaldı ki, davacı-davalı kadının birlik görevlerini yerine getirmediği konusunda da yeterli bir delil yoktur. Yine, mahkemenin davacı-davalı kadının “akrabalarının yönlendirmesiyle hareket ettiği” şeklinde açıklanan davranış ise, yönlendirme sonucu kadının birliğin temelinden sarsılmasına etki eden bir davranışı kanıtlanmış olmadığından; boşanma sebebi olarak kabul edilemez. Bu durumda mahkemenin boşanmaya neden olan olaylarda, tarafların eşit kusurlu olduğuna ilişkin gerekçesinde bir isabet yoktur. Davacı-davalı kadının boşanmaya neden olan olaylarda bir kusurlu davranışı kanıtlanamamıştır. Aksine, boşanmaya neden olan olaylarda kusurun tamamen davalı-davacı kocada olduğu kabul edilmelidir. Durum böyleyken; mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı-davalı kadının maddi tazminat (TMK.md. 174/1) talebinin reddine karar verilmesi isabetsiz olmuş; bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davacı-davalı kadın yararına kusur belirlemesi ve buna bağlı maddi tazminat yönlerinden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden A.'ye yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 90.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıran E.'e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.