MAHKEMESİ :Kadıköy 3. Aile MahkemesiTARİHİ :07.04.2010NUMARASI :Esas no:2009/550 Karar no:2010/300Taraflar arasındaki karşılıklı olarak açılan boşanma davalarının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm; davacı-karşılık davalı (koca) tarafından, kusur, davalı-karşılık davacı yararına takdir edilen tedbir nafakası, maddi ve manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:1- Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesi gereğince boşanma kararı verilebilmesi için, evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizliği kabule elverişli ciddi sebep ve deliller bulunmamaktadır. Dinlenen tanık beyanları, Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesinde yer alan temelden sarsılma durumunu kabule elverişli ve yeterli değildir. Bu itibarla davalı tarafından açılan karşılık boşanma davasının da reddi gerekirken, delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile karşılık boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı ise de, hükmün boşanmaya ilişkin bölümü temyizin kapsamı dışında olduğundan bozma sebebi yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir. 2- Temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince; a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşılık davacı (koca)nın tedbir nafakasına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. b)Boşanma sebebiyle maddi ve manevi tazminata hükmedilebilmesi için; tazminat talep eden tarafın, boşanmada kusursuz veya az kusurlu, diğer tarafın da tam veya daha fazla kusurlu olması, maddi tazminat için, tazminat talep edenin mevcut veya beklenen menfaatlerinin boşanma yüzünden zedelenmesi, manevi tazminat için de, boşanmaya sebep olan olayların, bunu talep edenin kişilik haklarını zedeleyici nitelikte bulunması zorunludur. (TMK. m.174/1-2) Davacı-karşılık davalı kocanın, boşanmayı gerektirecek bir kusuru kanıtlanamadığına göre, davalı-karşılık davacının tazminat taleplerinin reddi gerekirken, deliller yanlış değerlendirilerek davacı-davalı kocaya kusur izafe edilmesi ve bunun sonucu olarak da davalı-davacı kadın yararına maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi doğru olmamıştır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) maddenin (b) bendinde gösterilen sebeple kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda 2. maddenin (a) bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.