Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 15076 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 13215 - Esas Yıl 2010
MAHKEMESİ :Keşan 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi TARİHİ :11.03.2010NUMARASI :Esas no:2007/283 Karar no:2010/136Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davalının davacı eşine şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md. 166/1)karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.2-Davacı kadının boşanma ve boşanmanın eki niteliğinde olan talepleri yanında, boşanmanın eki niteliğinde olmayan ziynet alacağı talebi de bulunmaktadır. Mahkemenin gerekçesi ve hüküm fıkrasındaki harç ile vekalet ücreti hakkındaki hükümler dikkate alındığında ziynetler hakkında bir karar verilmediği anlaşılmaktadır. Davacı kadının ziynet alacağı hakkında olumlu olumsuz bir hüküm kurulmaması usul ve yasaya aykırıdır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün; yukarıda l. ve 2. bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.