MAHKEMESİ :Tire Asliye Hukuk (Aile) MahkemesiTARİHİ :10.01.2013NUMARASI :Esas no: 2010/350 Karar no:2013/23 Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (koca) tarafından, kendi reddedilen boşanma davası, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar yönünden; davalı-karşı davacı (kadın) tarafından ise, tazminatların ve nafakanın miktarları yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 27.06.2014 günü duruşmalı temyiz eden davacı-davalı F.. G.. geldi. Karşı taraf temyiz eden davalı-davacı A.. G.. ve vekilleri gelmediler. Davacı-davalı F.. G.. lüzum üzeri söz aldı; vekilinin vermiş olduğu temyiz dilekçesindeki temyizleri aynen tekrar ettiğini, kendi boşanma davasının reddini temyiz ettiğini, karşı tarafın açmış olduğu davadaki verilen boşanma kararını temyiz etmediğini, ancak kusur belirlenmesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyizlerinin devam ettiğini söyledi. Beyanı okundu, imzası alındı. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası çoktur. Mahkemece Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır. 3-Davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatlar için boşanma kararının kesinleşme tarihinden geçerli olmak üzere yasal faize hükmedilmesi gerekirken, bu yön gözetilmeden bu isteği de kapsayacak şekilde fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışnda kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 2. bentte oyçokluğuyla, 1. ve 3. bentte oybirliğiyle karar verildi.